Kamera STOP. Sentymentalny narrator tej opowieści za szybko dąży do smutnego finału. Terapeuta jak mantrę powtarzał mi, żebym starał się dozować wspomnienia. Ale sami wiecie. To jest jak narkotyk. Przeszłość lubi wciągać i pochłaniać, wsysać jak czarna dziura. Pominąłem kilka drażliwych szczegółów i popadłem w schemat. Sam się na tym łapię, że nawet reminiscencje ulegają […]
Wybiegłem bez podkoszulka i omal nie zatoczyłem się na schodach. Frontowe drzwi stały na oścież otwarte. Słyszałem głośny płacz Ewki. Ogrodowe lampy oświetlały sylwetki kilkunastu osób. Zwolniłem. Bałem się tego, co zobaczę za tymi drzwiami. Mimo, że do wyjścia dzieliło mnie kilkanaście metrów, to każdy krok sprawiał mi ogromny wysiłek. Są w życiu człowieka takie […]
otwieram swoje małe okno nic tam nowego seks, dragi i wypłowiały rock&roll nie mam już tylu lat by się zachłysnąć buntem wspominam to miło ale bez przesady jest jak jest lepiej nie będzie bo odebrano nam prawo do marzeń do bruku, do iluzji do kolorowych obrazków z ładnymi cytatami które nauczą nas żyć brak dystansu […]
– Układ jest taki – Ewka wstała – wyskakujecie z całej kasy, jaką macie przy sobie, plus te dwie butelki piwa, które chomikuje Gruby w plecaku. Spojrzeliśmy po sobie badawczo. Na naszych twarzach malowało się podniecenie, lekkie zażenowanie i nastoletni entuzjazm. Gdzieś tam wewnątrz coś krzyczało, żeby się z tej chorej zabawy wycofać. Chciałem Ewkę […]
Są takie miejsca, które znaczą więcej. Stare topole wygięte pod naporem wiatru, drabina, po której niegdyś wspinali się młodzi kochankowie, rozstaje dróg, ścieżki, polany. Teraz wracam, wodzę palcem po niewidzialnej mapie wspomnień. Odwiedzam dobrze znany las. Nie ma już śladu zwalonego pnia, gdzie po raz pierwszy poczułem ciepło kobiety. Ścieżki jakby trochę pozarastane, kłują mnie […]
karuzela, karuzela życie ciąży i nabiera świat się skończy runą bloki karuzela, karuzela na wymioty już się zbiera i tak w kółko na omdleniu udawaniu kogoś kim się nie jest
idę Szewską Kraków śpi z klubów wypełzają pijani mury zimne światła brak jakoś się tak skurwił ten nasz mały świat
Pociągam łyk, jeden, drugi. Wciąż nie widać dna. Tylko jakieś fusy ciągle krążą, wirują nie dają spokoju. Palę. Papieros za papierosem. Dym ulatuje, ogień się tli, tylko z tych płuc jakby nic nie ubywa. Płytki oddech, żółć zostaje. Patrzę na siebie, na sine dłonie. Nic mi to nie mówi. Szukam rozpaczliwie bandaży. Żeby zakryć, żeby […]
Nigdy nie jesteśmy tak biedni, aby nie stać nas było na udzielenie pomocy bliźniemu. Mikołaj Gogol Kraków, całkiem niedawno temu. Leży bez ruchu. Obok pusta butelka po wiśniówce, nieodpalony papieros. Nabrzmiała, czerwona twarz i zamknięte, nieruchome oczy. Obok przechodzą ludzie. Patrzą na niego jak na bezpańskiego psa, omijają szerokim łukiem jak trędowatego. A ja odpalam […]
Codziennie. Te same rytuały. Wschód, zachód, południe. Lewa, prawa, prawo-lewa. Prysznic, dnia i nocy zmywanie. Do szamba. Trafiają upadłe marzenia, nadzieje, pocałunki i rozkosz. Przychodzi cisza. Błoga, nienaruszona, niemrawa, nieporuszona. Szoruję, drapię, namydlam. Chcę zmyć rany, zatuszować szamponem i pianą. Zmieniam spodnie, bieliznę, uśmiecham się trupio do ludzi. Wszyscy mnie znają, ja nie kojarzę nikogo. […]